Μυρμήγκια-υποδουλωτές επιτίθενται σε δυνατές αποικίες, όχι στις ευάλωτες.

Σε δυνατές, καλύτερα προστατευμένες αποικίες, παρά στις πιο ευάλωτες, προτιμούν να επιτίθενται τα είδη μυρμηγκιών που αιχμαλωτίζουν σκλάβους, σύμφωνα με ερευνητές. Στοχεύουν έτσι στην απόκτηση δυνατότερων σκλάβων με λιγότερες επιδρομές, επιτυγχάνοντας την καλύτερη δυνατή αναλογία ρίσκου-οφέλους και εξασφαλίζοντας την επιβίωσή τους.
Υπάρχουν διάφορα είδη μυρμηγκιών, όπως το Protomognathus americanus, τα οποία παρουσιάζουν ασυνήθιστη συμπεριφορά στις αποικίες τους. Αυτά τα μυρμήγκια-υποδουλωτές δεν πραγματοποιούν τις καθημερινές εργασίες, όπως η αναζήτηση φαγητού και η φροντίδα των απογόνων της βασίλισσας. Αντίθετα, επιλέγονται κάποιοι εργάτες-ανιχνευτές, οι οποίοι αναλαμβάνουν να εντοπίζουν τις καταλληλότερες για επίθεση γειτονικές αποικίες. Στη συνέχεια πραγματοποιούν επιδρομή και παίρνουν μαζί τους τις προνύμφες της αντίπαλης αποικίας, οι οποίες όταν εκκολαφθούν και αναπτυχθούν χρησιμοποιούνται ως σκλάβοι, για την πραγματοποίηση όλων των καθημερινών εργασιών. Αυτή η διαδικασία εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης ενός άλλου είδους, ονομάζεται κοινωνικός παρασιτισμός.
Μέχρι στιγμής, Γερμανοί ερευνητές που είχαν μελετήσει το φαινόμενο, υποστήριζαν ότι τα μυρμήγκια-υποδουλωτές επιλέγουν τις πιο ευάλωτες αποικίες ως στόχο, καθώς παρέχουν το μικρότερο ρίσκο. Ωστόσο, σύμφωνα με τη νέα μελέτη του επιστήμονα Σεμπάστιαν Πολ, στην πραγματικότητα τα μυρμήγκια αυτά τείνουν να επιλέγουν τις καλύτερα προστατευμένες αποικίες. Τα πανέξυπνα αυτά πλάσματα, εκλαμβάνουν την καλύτερη οχύρωση ως σημάδι δύναμης της αποικίας, που συνεπάγεται την απόκτηση δυνατότερων και περισσότερων σκλάβων.
Στις μικρές αποικίες των μυρμηγκιών-υποδουλωτών, που αποτελούνται από μία βασίλισσα, 2-5 ανιχνευτές και 30-60 σκλάβους, οι επιθέσεις σε άλλες αποικίες είναι πολύ ριψοκίνδυνες. Οι ανιχνευτές είναι εξαιρετικά πολύτιμοι, καθώς «η απώλεια ενός από αυτούς μπορεί να είναι συνώνυμη με την απώλεια της μισής αποικίας» σύμφωνα με τον Πολ. Επομένως, οι ανιχνευτές πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στην επιλογή του στόχου και στην πραγματοποίηση της επιδρομής, ώστε να μην αποκαλυφθούν και δεχθούν επίθεση. Με αυτή τη λογική, μικρότερος αριθμός ανιχνεύσεων και ακόλουθων επιδρομών, σε δυνατότερους στόχους, παρέχει στην πραγματικότητα μικρότερο ρίσκο και μεγαλύτερο όφελος για την αποικία.
Οι ισχυροί αυτοί υποδουλωτές του είδους Protomognathus americanus, που ζουν στα δάση των βορειοανατολικών ΗΠΑ και στον Καναδά, έχουν μέγεθος 2-3 χιλιοστά, και μία ολόκληρη αποικία τους μπορεί να κατοικήσει σε ένα κούφιο βελανίδι.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://tvxs.gr

Σχόλια