Εναν αταίριαστο γάμο βλέπουν πολλές οικολογικές οργανώσεις, πίσω από τα αιολικά πάρκα που ξεφυτρώνουν τα τελευταία χρόνια σε βουνά και παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας. Εξι χιλιάδες ανεμογεννήτριες, από τη Θράκη και τις Κυκλάδες έως την Πελοπόννησο, περιμένουν να γίνουν μέρος του τοπίου το επόμενο χρονικό διάστημα, προκαλώντας την αισθητική και το φυσικό περιβάλλον.
«Αν είναι έκτρωμα μια ανεμογεννήτρια, ένας σταθμός φυσικού αερίου ή ένα εργοστάσιο λιγνίτη είναι πιο όμορφο;» ρωτά ο καθηγητής ενεργειακών συστημάτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αγις Παπαδόπουλος. Κι ένας βραβευμένος φωτογράφος από τις Σέρρες προσπαθεί να παντρέψει με τον φακό του τη φύση με την τεχνολογία.
Σήμερα στη χώρα μας υπάρχουν περίπου χίλιες ανεμογεννήτριες σε λειτουργία. Γεωγραφικά κατανέμονται στη νότια Εύβοια, περίπου 200, άλλες τόσες στη νοτιοανατολική Πελοπόννησο (Λακωνία, Πάτρα, Αργολίδα), 200 στην ακτογραμμή από την Αλεξανδρούπολη ώς τη Μαρώνεια και το Πόρτο Λάγος, λίγο περισσότερες από 100 στις Κυκλάδες, ενώ οι υπόλοιπες βρίσκονται στον νομό Σερρών και σε άλλες περιοχές με «καλό αέρα».
«Το ενδιαφέρον για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στρέφεται λογικά σε περιοχές με ισχυρούς ανέμους, κατά προτίμηση παράκτιες, με κάποιο ύψωμα ή βουνό. Τα νησιά ωστόσο έχουν το πρόβλημα ότι δεν είναι συνδεδεμένα με το δίκτυο ρεύματος της ηπειρωτικής χώρας, πράγμα που σημαίνει πως ό,τι ενέργεια παράγεται από τις ανεμογεννήτριες πρέπει να καταναλώνεται επιτόπου», εξηγεί στην «Ε» ο καθηγητής Αγις Παπαδόπουλος.
Οι δυνατότητες ανάπτυξης αιολικών πάρκων σήμερα στην Ελλάδα είναι μάλλον περιορισμένες. Η ΔΕΗ έχει καταρτίσει ένα σχέδιο για τη σύνδεση των Κυκλάδων με το δίκτυο της ηπειρωτικής χώρας, αλλά παραμένει ανενεργό. Στο μεταξύ, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει εκδώσει άδεια παραγωγής για άλλα έξι χιλιάδες μεγαβάτ, που μεταφράζονται σε πέντε με έξι χιλιάδες ανεμογεννήτριες ακόμη.
Στη 10η θέση η Ελλάδα
Η Ελλάδα βρίσκεται στη 10η θέση πανευρωπαϊκά σε ισχύ αιολικών πάρκων. Ξεκίνησε το 2000. Το 2009 οι περίπου 1.000 ανεμογεννήτριες έδιναν σχεδόν 2.000 γιγαβατώρες ωφέλιμης ενέργειας, περίπου 3% της εγχώριας παραγωγής ρεύματος. Η στόχευση είναι να έχουμε 10-12% μέχρι το 2020, όπως προβλέπει η σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τις ανενώσιμες πηγές ενέργειας. Τι γίνεται όμως με τις ενστάσεις πολλών οικολογικών οργανώσεων;
«Εκεί που υπάρχει αλήθεια στις αντιρρήσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων είναι ότι μεγάλες ανεμογεννήτριες δημιουργούν πρόβλημα σε περιοχές με αποδημητικά πουλιά. Γι' αυτό όταν χορηγούνται άδειες, υποτίθεται ότι η πολιτεία εξετάζει με αυστηρότητα τη χωροθέτηση. Δεν δίνονται άδειες, ας πούμε, σε περιοχές Natura».
Κι ενώ η διαμάχη για το αν τα αιολικά πάρκα έχουν θέση στην ελληνική φύση φαίνεται ότι θα κρατήσει καιρό, ένας ταλαντούχος φωτογράφος από τις Σέρρες, ο Μιχάλης Κωνσταντινίδης, κατάφερε να παντρέψει -από πλευράς αισθητικής τουλάχιστον- αυτά τα δύο φαινομενικά αταίριαστα πράγματα. Επιλέχθηκε ανάμεσα σε 2.500 συμμετοχές απ' όλη την Ευρώπη και απέσπασε το 1ο βραβείο στον ευρωπαϊκό φωτογραφικό διαγωνισμό της European Wind Energy Association (EWEA), σε συνεργασία με το γαλλικό φωτογραφικό περιοδικό «Photo», σαν μέρος της καμπάνιας για την Ευρωπαϊκή Αιολική Ημέρα. Μια άλλη φωτογραφία του, με θέμα και πάλι την αιολική ενέργεια, βρίσκεται ανάμεσα στις 500 καλύτερες παγκοσμίως.
«Υπόθεση όλων μας»
«Η προστασία του περιβάλλοντος ή ό,τι έχει απομείνει από αυτό είναι υπόθεση όλων μας. Ο καθένας μας δίνει τον δικό του προσωπικό αγώνα. Αυτός είναι ο δικός μου», είπε στην «Ε» και μας παραχώρησε ευγενικά τη σειρά φωτογραφιών με θέμα «Αιολική ενέργεια», που παρουσιάζονται στο Κέντρο Διάδοσης Επιστημών «Νόησις», στη Θεσσαλονίκη.
Πέρα όμως από τις οικολογικές ανησυχίες, τις επιστημονικές θέσεις και τις καλλιτεχνικές προσεγγίσεις, υπάρχει το κέρδος... Μεγάλα ονόματα της επιχειρηματικής ζωής της χώρας (Μυτιληναίος, Κοπελούζος, Ρόκας κ.λπ.) έχουν καταπιαστεί με το «παιχνίδι» των αιολικών πάρκων. Κάποιοι συνεργάζονται με ξένες εταιρείες, από Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία, που διαθέτουν καλή τεχνογνωσία.
ΠΗΓΗ
http://www.enet.gr
Σχόλια