Όπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας “Η Καθημερινή”, 24 από τους 29 φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών θα μετατραπούν σε υπερτοπικές υπηρεσίες με γεωγραφικά κριτήρια.
Οι νέοι, διευρυμένοι φορείς θα συγκεντρώσουν το προσωπικό και τις αρμοδιότητες των προηγουμένων και θα υποκαταστήσουν αυτοδίκαια όλα τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και τις έννομες σχέσεις τους. Η λειτουργία τους θα ξεκινήσει εννέα μήνες μετά τη δημοσίευση του νόμου.
Οι τέσσερις φορείς που καταργούνται είναι οι εξής: Λίμνης Καστοριάς (που ιδρύθηκε μόλις στις 19 Ιουνίου), Λίμνης Παμβώτιδας Ιωαννίνων, διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου και διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου.
Οι αρμοδιότητες των δύο πρώτων θα μεταφερθούν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας. Οι αρμοδιότητες του φορέα διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου μεταφέρονται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου και του φορέα διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου σε μια διεύθυνση της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Οι πέντε φορείς που διατηρούνται είναι οι εξής: Εθνικού Δρυμού Πρεσπών, Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου και Βορείων Σποράδων, Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, Ορους Πάρνωνα και Υγρότοπου Μουστού.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα είναι άγνωστο είναι αν η Ε.Ε. θα δεχθεί την άμεση συγχώνευση των φορέων καθώς καθένας από αυτούς χρηματοδοτείται κατά 95% από κοινοτικά περιβαλλοντικά προγράμματα. Έτσι αστοχίες στη λειτουργία των φορέων ενδέχεται να οδηγήσουν τη χώρα μας ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παράβαση του Κοινοτικού Δικαίου.
Πρόβλημα αποτελεί επίσης πως δημιουργούνται φορείς που θα έχουν υπό την εποπτεία τους τεράστιες περιοχές εκατομμυρίων στρεμμάτων (φορέας Πίνδου) ή ακόμα και διαφορετικά νησιά (Κάρπαθος-Κρήτη).
Τέλος επισημαίνεται πως η εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ για το σχέδιο νόμου ήταν αρνητική, καθώς όλα τα έξοδα των φορέων καλύπτονται από το ΕΣΠΑ έως το 2015 (κτίρια, προσωπικό, λειτουργικά έξοδα), ενώ τα διοικητικά συμβούλια εργάζονται αμισθί, με αποτέλεσμα να μην προκύπτει οικονομικό όφελος από τη συγχώνευση.
Τις αντιρρήσεις τους για τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των συγχωνεύσεων και καταργήσεων φορέων έχουν εκφράσει τόσο περιβαλλοντικές ΜΚΟ όσο και τοπικές κοινωνίες.
ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://www.econews.gr
Σχόλια