Κάποτε η Σαχάρα δεν ήταν έρημος.


 
“Φανταστείτε την περιοχή της Σαχάρας γεμάτη βλάστηση, ποταμούς και ζώα. Προσθέσετε και μια κοινωνία ανθρώπων να κατοικεί εκεί μόνιμα. Δεν είναι σενάριο ταινίας. Πριν από χιλιάδες χρόνια αυτή ήταν η εικόνα της Σαχάρα!”

Στα τέλη της τελευταίας εποχής των παγετώνων, η Έρημος Σαχάρα ήταν τόσο ξερή και αφιλόξενη όσο είναι και σήμερα. Όμως ανάμεσα σε δύο περιόδους υπερβολικής ξηρασίας, υπήρξαν μερικές βροχερές και γόνιμες χιλιετίες.

Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, προϊστορικοί άνθρωποι εγκατέλειψαν τον κοσμοβριθή Νείλο και εγκαταστάθηκαν γύρω από λίμνες, πράσινες κοιλάδες και ποταμούς. Πριν από περίπου 12.000 χρόνια, το μόνο κατοικήσιμο μέρος στην ανατολική Σαχάρα ήταν η κοιλάδα του Νείλου. Η περιοχή ήταν τόσο συνωστισμένη που ήταν πολύ δύσκολο να βρει κάποιος μια καλή τοποθεσία για να εγκατασταθεί. Οι διαμάχες για τη μοιρασιά της γης ήταν συχνές και τις περισσότερες φορές «λύνονταν» με τη βία.

Όμως, πριν από περίπου 10.500 χρόνια, μια ξαφνική έξαρση των μουσώνων στην περιοχή της ερήμου την μετέτρεψε σε απόλυτα βιώσιμο τόπο. Αυτή η αλλαγή στον καιρό άνοιξε το δρόμο στους ανθρώπους να μεταφερθούν στην περιοχή και να κατοικίσουν εκεί, όπως φαίνεται από έρευνες που έγιναν σε περισσότερα από 150 σημεία στην περιοχή.

 "Η αλλαγή στο κλίμα που έγινε πριν από 10.500 χρόνια και μετέτρεψε μεγάλο μέρος της Σαχάρα σε ένα περιβάλλον τύπους σαβάνας, ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγες εκατοντάδες χρόνια, ίσως λιγότερα και από 500 χρόνια," σχολιάζει ο Stefan Kroepelin μέλος της ερευνητικής ομάδας από το πανεπιστήμιο της Κολωνίας.

Στην αιγυπτιακή Σαχάρα, οι κλιματολογικές συνθήκες επέτρεψαν την ανάπτυξη γρασιδιού αλλά και δέντρων κοντά στις κοιλάδες όπου υπήρχε και νερό. Αυτή η βλάστηση και οι περιοδικές βροχές προσέλκυσαν εκτός από ανθρώπους και αρκετά ζώα στην περιοχή. Αυτό φαίνεται και σε πολλές τοιχογραφίες από τη Νοτιοδυτική Αίγυπτο. Πιο νότια, στη Σουδανέζικη Σαχάρα, πλούσια βλάστηση, πολλά δέντρα και νερό υπήρχαν μόνιμα για αρκετές χιλιάδες χρόνια. Εκεί υπήρχαν ακόμα και μεγάλα ποτάμια, όπως ο ποταμός Wadi Howar, ο οποίος ήταν κάποτε ο μεγαλύτερος παραπόταμος του Νείλου στη Σαχάρα.















Στο ζωικό βασίλειο της περιοχής περιλαμβάνονταν ελέφαντες, ρινόκεροι, ιπποπόταμοι, κροκόδειλοι και περισσότερα από 30 είδη μεγάλων ψαριών," αναφέρει ο Kroepelin.

Χρονοδιάγραμμα της Σαχάρα:

    •    Πριν από 22,000 -10,500 χρόνια: Η Σαχάρα δεν κατοικούνταν από ανθρώπους έξω από την κοιλάδα του Νείλου και επεκτεινόταν 250 μίλια προς το Νότο σε σχέση με τη σημερινή της έκταση.

    •    Πριν από 10,500 - 9,000 χρόνια: Βροχές άρχισαν να πλήττουν τη Σαχάρα, μετατρέποντας την περιοχή σε κατοικήσιμο τόπο όπου και εγκαταστάθηκαν άνθρωποι που πριν ζούσαν στην κοιλάδα του Νείλου.

    •    Πριν από 9,000 - 7,300 χρόνια: Οι συνεχείς βροχές η πλούσια βλάστηση και η ύπαρξη ζώων στην περιοχή, οδήγησαν στη μόνιμη εγκατάσταση ανθρώπων και στην εξέλιξη της κτηνοτροφίας.

    •    Πριν από 7,300 - 5,500 χρόνια: Οι βροχές άρχισαν να υποχωρούν στην Αιγυπτιακή Σαχάρα με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μεταφερθούν προς τη Σουδανέζικη Σαχάρα όπου και διατηρούνταν κατοικήσιμες περιοχές. Το τέλος των βροχών και η επιστροφή των συνθηκών της ερήμου σήμανε και την επιστροφή του πληθυσμού στην κοιλάδα του Νείλου και την αρχή της κοινωνίας των Φαραώ. 
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://egialos.blogspot.com

Σχόλια