Τα δελφίνια «βλέπουν» και µε κλειστά τα µάτια.

Είναι ζώα κοινωνικά, πολύ έξυπνα, µε ακοή που θεωρείται πολύανώτερη από του ανθρώπου. Με βάση αυτές τις ιδιότητες, ερευνητές επιχειρούν να ερµηνεύσουν το αποτέλεσµαπειράµατος, κατά το οποίο ρινοδέλφινα µιµήθηκαν τις κινήσεις άλλων δελφινιών, παρ’ όλο που δεν µπορούσαν να τα δουν γιατί τους είχαν κλείσει τα µάτια!
Ο Τάνερ και ο Κίµπι είναι δύο – από τα 22 – ρινοδέλφινα που ζουν σε µια πισίνα του Ερευνητικού Κέντρου Δελφινιών στη Φλόριντα. Η Εµιλι Γκουαρίνο, η εκπαιδεύτρια του Τάνερ, του κλείνει τα µάτια µε πλαστικά αδιαφανή γυαλάκια. «Είσαι έτοιµος;», τον ρωτάει λίγα λεπτά αργότερα. Δίπλα του κολυµπά οΚίµπι, ο οποίος, ακολουθώντας τιςοδηγίες µιας άλλης εκπαιδεύτριας,«χαιρετά» χτυπώντας τα πτερύγιά του στο νερό. «Μπορείς να κάνεις ό,τι και ο Κίµπι;», ξαναρωτά η Γκουαρίνο τον Τάνερ. Κι εκείνος απαντά επαναλαµβάνοντας τις κινήσεις του φίλου του.

Με το απλό αυτό πείραµα επιβεβαιώνονται οι υποψίες των ερευνητών ότι τα δελφίνια έχουν πλήρη αντίληψη του περιβάλλοντός τους, έστω καιαν τα µάτια τους είναι καλυµµένα. Η εξήγησητου φαινοµένου ωστόσο είναι ακόµη υπό µελέτη.

Σύµφωνα µετη διευθύντρια του Κέντρου Κέλι Τζαακόλα, τα αποτελέσµατα της έρευνας,που αφορά κυρίως τη νοηµοσύνη των δελφινιών και δηµοσιεύτηκε στη «Διεθνή Επιθεώρηση Συγκριτικής Ψυχολογίας», θα δώσουν στους επιστήµονεςσηµαντικές πληροφορίες γιατη διάσωσήτους.

Επιπλέον, επισηµαίνει η Τζαακόλα, ίσως η έρευνα βοηθήσει τους επιστήµονες να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα και της ανθρώπινης νοηµοσύνης.

«Τα δελφίνια έχουν την ικανότητα να εντοπίζουν άλλα ζώαή αντικείµενα χάρη στην ακοή τους, όπως και οι νυχτερίδες. Συνεπώς, µια πιθανότητα είναι τα δελφίνια να “βλέπουν” τη συµπεριφορά των άλλων µέσω των ηχητικών κυµάτων. Ισως όµως να µπορούν να αναγνωρίζουν συγκεκριµένους ήχους, όπως ακριβώς θα έκανε ένας άνθρωπος αν του έκλειναν τα µάτια και του ζητούσαν να µιµηθεί τις κινήσεις κάποιου άλλου, οοποίος π.χ. χτυπούσε παλαµάκια», εξηγεί η Τζαακόλα. Και προσθέτει ότι προηγούµενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα δελφίνια µπορούν να µιµηθούν ακόµη σφυρίγµατα, ηχητικά εφέ και µέχρι ένανβαθµό ανθρώπινες κινήσεις.

ΕΠΙΣΤΉΜΟΝΕΣ που δεν έλαβαν µέρος στην έρευνα παρατηρούν πως από το πείραµα δεν είναι σαφές ποιο από τα δύο δελφίνια εντόπισε τους ήχους από τις κινήσεις του άλλου. Τονίζουν επίσης πως οι ερευνητές δεν έλαβαν επίσης υπόψη τους τα λεγόµενα κινησιολογικά στοιχεία. «Οταν κάποιος στριφογυρίζει δίπλα σου µέσα στο νερό, είναι πιθανό να το καταλάβεις από την κίνηση του νερού ή από τις φυσαλίδες που αφήνει πίσω του, ενώ σπρώχνει για να αποµακρυνθεί», εξηγεί η Τζάνετ Μαν, καθηγήτρια Βιολογίας και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήµιο Georgetown. 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ

http://www.tanea.gr