Φέτος, η παγκόσμια διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα περνά σε δεύτερο, για να μην πούμε σε τρίτο πλάνο.
Μόνο οι ακτιβιστές τίμησαν με την παρουσία τους την Παγκόσμια Διάσκεψη για το Περιβάλλον. Οι αρχηγοί κρατών προτίμησαν στην πλεινότητά τους να απέχουν. Δεν έχει πρωτοσέλιδα, πλήθος φωτορεπόρτερ, ούτε πρωτοκλασάτους πρωταγωνιστές.
Κυρίως όμως, δεν έχει μεγάλες υποσχέσεις, σχεδόν ούτε καν βουβές προσδοκίες. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων μονοπωλούν οι αποκαλύψεις του WikiLeaks και η οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Κρίμα, γιατί το Κανκούν, το διάσημο μεξικάνικο θέρετρο, θα αποτελούσε το ιδανικό φόντο για να ποζάρουν οι μεγάλοι ξένοι ηγέτες. Οπως φαίνεται, μετά την παταγώδη αποτυχία της περυσινής πολυαναμενόμενης διάσκεψης στην Κοπεγχάγη, φέτος οι περισσότεροι προτίμησαν να λάμψουν διά της απουσίας τους, είτε γιατί έχουν σοβαρότερες έγνοιες είτε γιατί δεν επιθυμούν να συνδέσουν το όνομά τους με ένα νέο φιάσκο. Οι λιγοστοί αρχηγοί κρατών που μπήκαν στον κόπο να ταξιδέψουν στο Κανκούν, όπως ο βραζιλιάνος πρόεδρος Λούλα, δεν κρύβουν την απαισιοδοξία τους για την τελική έκβαση. «Απουσία ηγετών», είπε, «δεν μπορούμε να αναμένουμε ουσιαστική πρόοδο».
Η ελπίδα, βέβαια, πεθαίνει πάντα τελευταία και οι επιστήμονες που βρίσκονται στο Κανκούν ελπίζουν ότι, έστω και την ύστατη στιγμή, θα επιτευχθεί μια ελάχιστη συναίνεση στα ζητήματα που άφησε μετέωρα η περυσινή διάσκεψη της Κοπεγχάγης: τη μείωση κατά 20% των αερίων που δημιουργούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου ώς το 2020 και την υπογραφή μιας σχετικής δεσμευτικής συμφωνίας, τη δημιουργία ενός «πράσινου» ταμείου που θα ενισχύσει τις φτωχές χώρες, καθώς και τη μεταφορά τεχνογνωσίας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να υοθετήσουν φιλικότερες προς το περιβάλον μορφές τεχνολογίας.
Το Πρωτόκολλο του Κιότο λήγει το 2012 και ακόμα δεν έχει βρεθεί η συμφωνία που θα το αντικαταστήσει. Μετά την αποτυχία της Κοπεγχάγης, οι επιστήμονες ελπίζουν τουλάχιστον ότι το Κανκούν θα δώσει μια προσωρινή μεταβατική λύση ώς την επόμενη διάσκεψη στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής το 2011. Τονίζουν, μάλιστα, ότι το περιβαλλοντικό ζήτημα έπρεπε να προβληματίζει τους ισχυρούς του πλανήτη εξίσου με την οικονομική κρίση: Το 2010 αναμένεται να ανακυρηχθεί ως η πιο ζεστή χρονιά των τελευταίων δεκαετιών. Το ζήτημα, λένε, δεν είναι πια να μην αυξηθεί η μέση θερμοκρασία της ατμόσφαιρας, αλλά, τουλάχιστον, αυτή η αύξηση να μην ξεπεράσει το ανεκτό όριο των 2 βαθμών Κελσίου.
Υπάρχει όμως η πολιτική βούληση για σοβαρό προβληματισμό; Αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες συμφωνούν στο ότι διαφωνούν. Η Ιαπωνία, πριν από λίγες μέρες, απείλησε να τινάξει τη διάσκεψη στον αέρα, όταν αρνήθηκε να παρατείνει χρονικά τις δεσμεύσεις της απέναντι στο Κιότο. Η Ευρωπαϊκή Ενωση που θα μπορούσε να αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες, είναι απασχολημένη με την πορεία του ευρώ. Και ο Μπαράκ Ομπάμα, ο πρώτος αμερικανός πρόεδρος που είχε υποσχεθεί μια διαφορετική περιβαλλοντική πολιτική, στην οποία θα συμπεριλαμβανόταν και η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 17%, έχει πλέον περιορισμένα περιθώρια κίνησης αφότου έχασε τη Βουλή των Αντιπροσώπων από τους Ρεπουμπλικάνους.
Με δεδομένη την ακινησία που παρατηρείται στο Κανκούν και τις απαισιόδοξες προβλέψεις, ορισμένοι φοβούνται ότι η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Περιβάλλον κινδυνεύει να εκφυλιστεί στο άμεσο μέλλον σε μια ετήσια εθιμοτυπική συνάντηση χωρίς ουσία και αξιοπιστία, στην οποία οι πολιτικοί θα συμμετέχουν ίσα ίσα για λόγους δημοσίων σχέσεων.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://www.enet.gr
Σχόλια