Για... τουρισμό σε ευρωπαϊκούς προορισμούς στέλνονται κάθε χρόνο πάνω από 1.000 τόνοι ελληνικών σκουπιδιών, καθώς στη χώρα μας δεν υπάρχει κανένα οργανωμένο σύστημα για την ανακύκλωση των λεγόμενων «υγιεινών συσκευασιών» ποτών και τροφίμων, αλλά ούτε και κάποια προοπτική για τη δημιουργία σχετικών υποδομών.
Το πρόβλημα βέβαια έχει παγκόσμιες διαστάσεις καθώς, λόγω της σύστασής τους, οι συσκευασίες τύπου Tetra Pak ανακυκλώνονται μόνο μερικώς. Η λύση δόθηκε πριν από μερικούς μήνες, όταν επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να ανακυκλώσουν το 100% των συγκεκριμένων συσκευασιών.
Η καινούργια μέθοδος ανακύκλωσης εφαρμόζεται στη Βαρκελώνη της Ισπανίας με πολύ θετικά αποτελέσματα, ωστόσο εκατομμύρια τόνοι από συσκευασίες ποτών και τροφίμων εξακολουθούν να καταλήγουν στις χωματερές.
Εξαιτίας της τριπλής τους σύστασης, οι συσκευασίες που καλύπτουν ένα μεγάλο ποσοστό των προϊόντων ποτών και τροφίμων, αποτελούν εδώ και δεκαετίες τη «μαύρη τρύπα» της ανακύκλωσης.
Φτιαγμένες από χαρτί, πλαστικό και αλουμίνιο μαζί, σχεδιάστηκαν για να προστατεύουν με τον καλύτερο τρόπο τα προϊόντα και να τα διατηρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ενώ λοιπόν οι βιομηχανίες τροφίμων τις προτιμούν ολοένα και περισσότερο, αυτές οι σύμμικτες συσκευασίες αποτελούν ακόμα και σήμερα τη μεγαλύτερη σπαζοκεφαλιά για τα συστήματα ανακύκλωσης.
Οι πολίτες τις απορρίπτουν στους κάδους της ανακύκλωσης, όμως τα κέντρα διαλογής των ανακυκλώσιμων μπορούν μόνο να τις δεματοποιούν και στη συνέχεια να τις αποστέλλουν σε πολύ συγκεκριμένα εργοστάσια της Ευρώπης, που μπορούν να τις ανακυκλώσουν μόνο μερικώς.
«Είναι κάτι που ίσως ο κόσμος δεν γνωρίζει, αλλά δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Οι συσκευασίες μας έχουν τρία διαφορετικά υλικά, χαρτί πλαστικό και αλουμίνιο.
Οι βιομηχανίες που υπήρχαν μέχρι στιγμής μπορούσαν μόνο να αξιοποιήσουν το χαρτί. Τα υπόλοιπα υλικά μοιραία αποτίθενται στις χωματερές», δηλώνει ο διευθυντής Περιβάλλοντος της εταιρείας Tetra Pak, Μάριο Αμπρέου.
Στην Ελλάδα, οι σύμμικτες συσκευασίες από την Tetra Pak, την Elopak και άλλες εταιρείες συσκευασιών, καλύπτουν σχεδόν το 80% της αγοράς των χυμών, ενώ επεκτείνονται και σε άλλα προϊόντα, όπως γάλα, κρέμες, τοματοπολτός κτλ.
Οπως αναφέρει η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, οι ποσότητες που απορρίπτονται στους μπλε κάδους ξεπερνούν τους 1.000 τόνους κάθε χρονιά.
«Οι ποσότητες αυτές προωθούνται σε εργοστάσια του εξωτερικού για περαιτέρω επεξεργασία ώστε να γίνουν νέα προϊόντα, καθώς δεν υπάρχει ενδιαφέρον για αξιοποίησή τους από την ελληνική αγορά», ανέφερε εκπρόσωπος της ΕΕΑΑ.
Τα πάνε...βόλτα
Ξεκινώντας από τη χώρα μας, οι συσκευασίες καταλήγουν συνήθως στην Ιταλία, που μαζί με τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ισπανία είναι οι μόνες χώρες της Ευρώπης που έχουν μονάδες μερικής ανακύκλωσης.
Οι συσκευασίες τοποθετούνται σε μία μηχανική δεξαμενή που λειτουργεί περίπου ως πλυντήριο ξεχωρίζοντας το χαρτί. Τα υπόλοιπα υλικά, δηλαδή εκατομμύρια τόνοι από αλουμίνιο και πλαστικό, συσσωρεύονται στις χωματερές, επιβαρύνοντας το περιβάλλον.
Το ζήτημα είναι ότι στη χώρα μας δεν διαφαίνεται μέχρι στιγμής κανένα ενδεχόμενο για τη δημιουργία υποδομών που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτόν τον μεγάλο όγκο σκουπιδιών.
Αιτία είναι οι νόμοι της αγοράς. «Αυτές οι μονάδες ανακύκλωσης είναι πολύ ακριβές. Τα μικρά ή μεγαλύτερα εργοστάσια ανακύκλωσης χαρτιού που υπάρχουν στην Ελλάδα δεν είναι διατεθειμένα να προχωρήσουν σε μεγάλες επενδύσεις», ανέφεραν εκπρόσωποι του ελληνικού κλάδου της ανακύκλωσης.
Ράβδοι αλουμινίου από τα κουτιά χυμών!
Το δικό της «ασήμι» από κουτιά χυμών και άλλων προϊόντων παράγει από τον περασμένο Απρίλη το εργοστάσιο ανακύκλωσης Stora Enso στη Βαρκελώνη.
Εφαρμόζοντας μια καινοτομική μέθοδο οι επιστήμονες του εργοστασίου κατάφεραν για πρώτη φορά να ανακυκλώσουν το 100% των συσκευασιών, καταφέρνοντας εκτός από το περιβαλλοντικό όφελος να αποκομίσουν και οικονομικά κέρδη.
«Η μέθοδος που εφαρμόζεται έχει τρία στάδια. Αρχικά από τις συσκευασίες ξεχωρίζεται το χαρτί. Επειτα, τα υπόλοιπα υλικά εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες οι οποίες αποτεφρώνουν το πλαστικό για να μείνει στο τέλος το καθαρό αλουμίνιο», εξηγεί ο Μ. Αμπρέου.
Η αποτέφρωση του πλαστικού δίνει κάποιες κιλοβατώρες ενέργειας οι οποίες καλύπτουν ένα μικρό μέρος των αναγκών του εργοστασίου. Το μεγάλο όφελος, όμως, έρχεται από τους ράβδους αλουμινίου.
«Αυτό είναι το δικό μας... ασήμι», προσθέτει το στέλεχος της Tetra Pak. Τα βάρους ενός κιλού αλουμινένια τούβλα μπορούν να φτιαχτούν από περίπου 100 συσκευασίες χυμού το καθένα.
Το ενδιαφέρον της αγοράς για αυτό το νέο προϊόν είναι κάτι παραπάνω από έντονο, καθώς ράβδοι αλουμινίου έχουν μεγάλη ζήτηση σε εργοστάσια επίπλων, βιομηχανικών εξαρτημάτων και οικιακών συσκευών.
Κάθε αλουμινένιο τούβλο πωλείται προς 1,5 ευρώ, ενώ αντιστοίχως, στη διεθνή αγορά, ένας ολόκληρος τόνος ανακυκλώσιμου χαρτιού κοστίζει γύρω στα 70 ευρώ! «Πρέπει να είναι το ακριβότερο προϊόν της ανακύκλωσης.
Το σημαντικότερο για εμάς όμως είναι ότι καταφέραμε επιτέλους να οδηγήσουμε το 100% της συσκευασίας μας στην ανακύκλωση, περιορίζοντας το αποτύπωμά μας στο περιβάλλον», καταλήγει ο Μ. Αμπρέου.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://www.real.gr
Σχόλια