Τι σχέση έχει η επένδυση του Αστακού με την πράσινη ανάπτυξη; Ο,τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Αυτό το συμπέρασμα, τουλάχιστον, συνάγεται από τα λεγόμενα πανεπιστημιακών και περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Η τεράστια μονάδα παραγωγής ρεύματος θα αλλάξει δραματικά το τοπίο στο λιμάνι του Αστακού Η επένδυση προβλέπει τη δημιουργία θερμοηλεκτρικού σταθμού ισχύος 1.100 μεγαβάτ και χρησιμοποιεί ως καύσιμο υγροποιημένο αέριο (LPG), συμβατική πηγή ενέργειας.
Ο Δ. Ιμπραήμ, συντονιστής εκστρατειών της Greenpeace, εξηγεί ότι «με βάση τα τεχνικά χαρακτηριστικά που δόθηκαν στη δημοσιότητα, αναμένεται να εκλύει περί τα 3,5 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως». Διοξείδιο σε φύκια
Ας μην είμαστε, όμως, κινδυνολόγοι. Ιδού και η πράσινη ανάπτυξη: Οι επενδυτές μιλούν για δέσμευση του CO2 σε καλλιέργειες φυκιών, οι οποίες στη συνέχεια θα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή βιοκαυσίμων. Το μόνο που μένει είναι... να ανακαλυφθεί η επαναστατική αυτή μέθοδος. «Γιατί προς το παρόν, ερευνάται ακόμη και δεν υπάρχει σήμερα ολοκληρωμένη τεχνογνωσία» λέει ο αν. καθ. Φυσικής Περιβάλλοντος του ΕΜΠ, Αλ. Παπαγιάννης.
Η μόνη γνωστή φιλοπεριβαλλοντική τεχνολογία είναι η δέσμευση και αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα στο υπέδαφος. Μεθοδολογία, που επίσης επικαλείται η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) της Αστακός Τέρμιναλ Α.Ε. Πρόκειται για τη μέθοδο CCS (Carbon Capture and Storage), για την οποία όμως ακόμη και αυτοί που την υπερασπίζονται, ομολογούν ότι εφαρμόζεται πιλοτικά. Σε συνέδριο του Ινστιτούτου Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης που πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη, ο γενικός διευθυντής ενέργειας της Greenhouse Gas R&D Programme του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, J. Gale, δήλωσε ότι «αποθηκεύονται ανά τον κόσμο 10 Mt (10.000.000 τόνοι) διοξειδίου του άνθρακα ανθρωπογενούς δραστηριότητας». Μόνο η έκλυση δηλαδή CO2 του Αστακού αποτελεί το 1/3 αυτών που μπορούν να αποθηκευτούν παγκοσμίως, καταδεικνύοντας ότι η μέθοδος CCS δεν είναι ακόμη εφαρμόσιμη σε ευρεία κλίμακα.
Στην περιβαλλοντική επιβάρυνση που θα δεχτεί η περιοχή, πρέπει να προστεθούν οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την αποθήκευση και διακίνηση του LPG, το οποίο θα έρχεται από το Κατάρ στην Ελλάδα με δεξαμενόπλοια. Στην επιστολή που έστειλε προς το Νομαρχιακό Συμβούλιο Αιτωλοακαρνανίας, ο τ. καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, Δημ. Γ. Παπανίκας, αναφέρει μεταξύ άλλων τις εξής διαπιστώσεις: «Περίπου το 1% της εναλλασσόμενης ποσότητας του αποθηκευόμενου και διακινούμενου αερίου διαφεύγει ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον. Στην προκειμένη περίπτωση, οι διαφυγές αναμένεται να φτάσουν τα 40 με 60 εκατ. κυβικά μέτρα ετησίως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται από πλευράς απωλειών αλλά κυρίως επικινδυνότητας, ρύπανσης και οχληρής οσμής, η οποία θα είναι διάχυτη και μόνιμη στην ευρύτερη περιοχή».
Κίνδυνος ατυχήματος
Αφήνουμε στην άκρη την πιθανότητα ενός ναυτικού ατυχήματος των δεκάδων δεξαμενόπλοιων που θα μεταφέρουν το LPG από το Κατάρ. Η συγκεκριμένη επένδυση διέπεται από τους όρους της οδηγίας Sevezo ΙΙ, η οποία αφορά τα μεγάλης κλίμακας βιομηχανικά ατυχήματα. Πρόκειται, δηλαδή, για επένδυση με πολύ υψηλές πιθανότητες ατυχημάτων. Το λέει άλλωστε ο τίτλος της οδηγίας: «Καθορισμός μέτρων και όρων για την αντιμετώπιση των κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης έκτασης σε εγκαταστάσεις ή μονάδες λόγω της ύπαρξης επικίνδυνων ουσιών», στις οποίες συγκαταλάγεται και το LPG. Να σημειωθεί ότι έκρηξη σε μονάδα LPG στο Μεξικό στοίχισε τη ζωή 640 ανθρώπων...
Ιδιαιτέρως επιβαρυντική είναι η θερμική ρύπανση της ατμόσφαιρας και της θάλασσας. Στην περιοχή λειτουργούν ιχθυοκαλλιέργειες («Νηρέας») και τα φυσικά ιχθυοτροφεία Κατοχής-Νηοχωρίου. Για το θαλάσσιο οικοσύστημα, ο Β. Τσελέντης, καθηγητής Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του Πανεπιστήμιου Πειραιώς, εξηγεί ότι «ήδη έχουμε μελέτες που καταδεικνύουν ότι ακόμη και η αύξηση δύο βαθμών είναι καταστροφική για τη μέγα πανίδα, όπως είναι τα καβούρια κ.λπ. Μεγαλύτερα θερμικά φορτία θα προκαλέσουν απόλυτη διατάραξη του θαλάσσιου οικοσυστήματος».
Και συμπληρώνει: «Ισως κάποιοι θα αναρωτηθούν: "Για μερικά... καβουράκια θα χαθούν τόσες θέσεις εργασίας;" Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα».
Το κόστος των ρύπων
Φυσικά και δεν είναι. Οι πολυδιαφημιζόμενες 1.500 θέσεις εργασίας έγιναν 140. Αλλα... οφέλη; Σύμφωνα με τα εξαγγελλόμενα, το ρεύμα του Αστακού θα πουλιέται στην Ιταλία. Τους ρύπους του Αστακού, όμως, ποιος θα τους πληρώνει; Οπως μας πληροφορεί ο κ. Ιμπραήμ, το 2013, οπότε ξεκινάει και η σχετική υποχρέωση της Ελλάδας, «το κόστος για τη συγκεκριμένη επένδυση θα ανέρχεται με σημερινές τιμές στα 63 εκατομμύρια ευρώ».
Στην ίδια λογική ο υπεύθυνος εκστρατειών της WWF, Αχιλλέας Πληθάρας, τονίζει:
«Προκαλεί εντύπωση η βιασύνη με την οποία επιχειρείται η προώθηση μιας τεράστιας μονάδας ηλεκτρισμού 1.100 MW με καύσιμο το λίαν επικίνδυνο -και καθόλου πράσινο- LPG. Η ερώτηση, βέβαια, είναι μια: Από τη στιγμή που α) σύσσωμη η τοπική κοινωνία τάσσεται ενάντια στο έργο, β) ο σχεδιασμός του ΥΠΕΚΑ δεν προβλέπει τη χρήση LPG για την κάλυψη των αναγκών μας και γ) η διεθνής πρακτική δείχνει πως το LPG δεν ενδείκνυται για ηλεκτροπαραγωγή, για ποιον λόγο θα πρέπει να γίνει στην Ελλάδα ένα εργοστάσιο με υψηλότατο ρίσκο ατυχήματος που θα πουλά το ρεύμα στην Ιταλία και θα φέρει ελάχιστες θέσεις εργασίας;»
Ο Ηλίας Γεωργαλής, μέλος της Επιτροπής Πολιτών, σχολιάζει: «Η ενεργειακή "μονοκαλλιέργεια" αναιρεί τις αποφάσεις της τοπικής κοινωνίας για πολύπλευρη ανάπτυξη της περιοχής. Στην ουσία αναιρεί και το γενικό χωροταξικό, αφού συμπαρασύρει στην κατεύθυνση της υψηλής όχλησης βιομηχανικής ανάπτυξης μια μεγάλη περιοχή της δυτικής Ελλάδας. Πώς συμβιβάζονται οι ιχθυοκαλλιέργειες, η παράκτια αλιεία, η βιολογική γεωργία-κτηνοτροφία, ο εναλλακτικός τουρισμός με μονάδες Sevezo ΙΙ»;
ΠΗΓΗ
http://www.enet.gr
Σχόλια