Σε αναζήτηση λύσης για την ασφαλή διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων βρίσκεται το υπουργείο Περιβάλλοντος, αφού οι έως τώρα σχεδιασμοί και δεσμεύσεις πήγαν στον... κάλαθο των αχρήστων και η χώρα μας τον Σεπτέμβριο του 2009 είχε καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η νέα παραπομπή, που δεν θα αργήσει, θα συνοδεύεται από την επιβολή προστίμου πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
Το πρόβλημα έχει εκρηκτικές διαστάσεις, καθώς σε ετήσια βάση στη χώρα μας παράγονται 330.000 τόνοι και μόλις το 38% οδηγούνται σε κάποια επεξεργασία, μαζί με τις ποσότητες που εξάγονται σε ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως στη Γερμανία, που είναι μόλις 2%.
Υπολογίζεται ότι άλλοι 600.000 τόνοι βρίσκονται αποθηκευμένοι, χωρίς να υπάρχουν προδιαγραφές ασφάλειας. Οι έλεγχοι των επιθεωρητών περιβάλλοντος, που έχουν πυκνώσει το τελευταίο διάστημα, εντοπίζουν βυτιοφόρα στα σύνορα με παράνομα φορτία, ενώ έχουν βρεθεί χωματερές με επικίνδυνη λυματολάσπη ανάμεσα σε οικιακά απορρίμματα. Υπάρχουν επίσης βιομηχανίες που με μια άδεια «προσωρινής αποθήκευσης» σωρεύουν επί 40 χρόνια επικίνδυνα απόβλητα. Χθες το υπουργείο Περιβάλλοντος ανακοίνωσε ότι περιμένει ώς τις 30 Ιουλίου προτάσεις για μελέτη, κατασκευή και χρηματοδότηση χώρων υγειονομικής ταφής επικίνδυνων αποβλήτων, με δυνατότητα να επεξεργάζονται τουλάχιστον 150.000 τόνους τον χρόνο. Υποψήφιες θέσεις, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν εντοπιστεί στη Δυτική Αττική, στη Θεσσσαλία και την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης. Διευκρινίζει ότι αν δεν υπάρξουν βιώσιμες λύσεις μέσα σε έξι μήνες, τότε θα προχωρήσει σε χωροθέτηση κατάλληλων περιοχών.
Η προηγούμενη εξαγγελία για το πρόβλημα είχε γίνει την άνοιξη του 2007, με χρονοδιάγραμμα που προέβλεπε ότι όλες οι επιχειρήσεις που παράγουν επικίνδυνα απόβλητα όφειλαν ώς το τέλος του ίδιου χρόνου να υποβάλουν σχέδια διαχείρισης. Ουδέν νεώτερον... Είχε επίσης ανακοινωθεί ότι εγκαταλείπεται ο προηγούμενος σχεδιασμός που προέβλεπε τη λειτουργία 2 έως 3 μονάδων επεξεργασίας, από την οποία η μία στη Στερεά Ελλάδα, κοντά στην Αττική, όπου παράγεται το 48,5% των αποβλήτων αυτής της κατηγορίας. Με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», κάθε επιχείρηση όφειλε να διαχειριστεί με δικά της μέσα το ζήτημα. Δεν υπήρχε χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των μέτρων, ενώ για χρηματοδότηση γίνοταν μια ανεπίσημη αναφορά σε πόρους από το ΕΣΠΑ.
Οι μεγαλύτερες ποσότητες επικίνδυνων αποβλήτων προέρχονται από τα διυλιστήρια, την παραγωγή αλουμινίου, τις χαλυβουργίες, την παραγωγή λιπασμάτων, ηλεκτρικής ενέργειας και οργανικών χημικών προϊόντων. Εντοπίζονται σε εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης κοινού, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, σταθμοί ΟΣΕ, εγκαταστάσεις του ΟΤΕ, κ.λπ. Στα στοιχεία που είχε δώσει το 2007 το τότε υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ είχαν εντοπιστεί 7.000 τόνοι επικίνδυνων ουσιών στα οικιακά απορρίμματα, ποσότητα που αναλογεί σε 600 κιλά ανά άτομο τον χρόνο.
ΠΗΓΗ
http://www.enet.gr
Σχόλια