Τι θα γινόταν στον πλανήτη αν δεν υπήρχε το φαινόμενο του θερμοκηπίου;


Οι ερευνητές θεωρούν ότι ο άνθρακας στους ωκεανούς απέτρεψε τη μετατροπή της Γη σε γιγάντια χιονόμπαλα σε κρίσιμες στιγμές στην ιστορία της. Τα ευρήματα προσδίδουν αξιοπιστία στην υπόθεση ότι η κλιματική αλλαγή και ο παγκόσμιος κύκλος άνθρακα είναι στενά συνδεμένα και αλληλοεπηρεάζονται.
Η ζωή στη Γη εξαρτάται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Χωρίς το διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια στην ατμόσφαιρα να εγκλωβίζουν μια σημαντική ποσότητα της θερμότητας του ήλιου, ο πλανήτης θα είχε θερμοκρασίες υπό του μηδενός εδώ και πάρα πολύ καιρό και ίσως να μην γινόταν ποτέ αρκετά θερμός ώστε να επιτρέψει την ύπαρξη σύνθετων θερμόαιμων οργανισμών, όπως οι άνθρωποι. Τα γεωλογικά δεδομένα δείχνουν ότι η Γη έχει έρθει επικίνδυνα κοντά σε αυτό το σενάριο κατά το μακρινό παρελθόν. Μία θεωρία που αποκαλείται υπόθεση της Γης-χιονόμπαλας, υποδεικνύει ότι ο πλανήτης χρειάστηκε εκατομμύρια χρόνια για να ανακάμψει από τις «παγωμένες» θερμοκρασίες –η τελευταία συνέβη πριν από 550 εκατομμύρια χρόνια περίπου- και μπόρεσε να το επιτύχει μόνο μέσω της συσσώρευσης ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα από ηφαιστειακές εκρήξεις.
Τώρα, ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο χρησιμοποίησε ένα μοντέλο του κύκλου του άνθρακα για να δείξει ότι η παρουσία του στοιχείου –υπό τη μορφή ανθρακικών αλάτων- στο βυθό της θάλασσας εμπόδισε την κατάψυξη του πλανήτη. Σε αντίθεση με την υπόθεση της Γης-χιονόμπαλας, η ομάδα αναφέρει στο τελευταίο τεύχος του Nature ότι το φαινόμενο ήταν περισσότερο αυτό μιας Γης-μπάλας από χιονόνερο. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωφυσικό W. Richard Peltier, βρήκαν ότι οι χαμηλές παγκόσμιες θερμοκρασίες επιτρέπουν στους ωκεανούς να απορροφούν περισσότερο οξυγόνο από την ατμόσφαιρα. Το οξυγόνο αντιδρά με τα ανθρακικά άλατα που έχουν αποτεθεί στον βυθό, απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα που με τη σειρά του ανεβάζει τις θερμοκρασίες. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου έπαιξε σημαντικό ρόλο «ακόμη και στο απώτατο παρελθόν, καθορίζοντας το κλίμα στην επιφάνεια του πλανήτη», εξηγεί ο Peltier. Και από πριν από 1 δισεκατομμύριο χρόνια έως πριν από 550 εκατομμύρια χρόνια, η περίοδος δηλαδή που ήταν το αντικείμενο της συγκεκριμένης μελέτης, «αυτή η επίδραση προφανώς λειτούργησε υπέρ της προστασίας της βιόσφαιρας».
Είναι σαφές από την έρευνα ότι οι μηχανισμοί ανάδρασης της Γης εμπόδισαν τον πλανήτη στο να πέσει σε μία κατάσταση μόνιμου ψύχους, αναφέρει ο γεωλόγος Alan Jay Kaufman από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. Θεωρητικά, οι ίδιοι μηχανισμοί θα μπορούσαν να σώσουν τον πλανήτη εάν το φαινόμενο του θερμοκηπίου γίνει ανεξέλεγκτο, σε περίπτωση που οι ωκεανοί απορροφήσουν πολύ άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Αλλά πρόκειται για ένα μηχανισμό που λειτουργεί σε βάθος χρόνου αρκετών χιλιάδων ετών, λέει ο Kaufman, γι’ αυτό δεν υπάρχουν ελπίδες ότι ο κύκλος άνθρακα θα μπορούσε να εξισορροπήσει τα αποτελέσματα από την αυξημένη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα σε ανθρώπινη χρονική κλίμακα.
ΠΗΓΗ
http://rc-cafe.blogspot.com

Σχόλια