Υπαρκτός ο κίνδυνος ρύπανσης από τη Λιβύη.


 
«Δε μιλάμε για διάχυση αλλά για μεταφορά» διευκρινίζει αναφορικά με τον πόλεμο στη Λιβύη και τις πιθανότητες ρύπανσης για την Κρήτη. Χρήσιμη η εγκατάσταση σταθμού μέτρησης τοξικώνρύπων στον Ψηλορείτη κατά τον τ. Διευθυντή Ερευνών στο Δημόκριτο Ανδρέα Θεοφίλου

Διαφωτιστικός υπήρξε ο τέως Διευθυντής Ερευνών στον Δημόκριτο Ανδρέας Θεοφίλου σε συνέντευξη που έδωσε στο Νίκο Αγγελάκη στα πλαίσια της εκπομπής «ΧΘΕΣ – ΣΗΜΕΡΑ – ΑΥΡΙΟ» της ΚΡΗΤΗTV1 αναφορικά με την τοξική σκόνη που έρχεται από τη Λιβύη. Συμφώνησε με τις διαπιστώσεις του καθηγητή ατμοσφαιρικής ρύπανσης και αντιρρυπαντικής τεχνολογίας-ατμοσφαιρικών ρύπων του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου κ. Ραψομανίκη και έμεινε έκπληκτος από τις δηλώσεις του αναπληρωτή καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, διευθυντή του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικής και Αιωρούμενων Σωματιδίων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Μιχάλη Λαζαρίδη σε άλλη τοπική εφημερίδα.

«Η μεταφορά των ρύπων δε γίνεται μόνο με τη διάχυση, μπορεί να γίνει αλλά όχι μόνο από τη διάχυση. Από μόνη της δηλαδή. Μπορεί να γίνει με τους ανέμους, με τα σύννεφα κλπ. Αυτή είναι η συνηθισμένη τους τακτική… Λυπάμαι πολύ που λέω αυτά τα πράγματα.» είπε χαρακτηριστικά ο καθηγητής Ανδρέας Θεοφίλου.
Θεώρησε και αυτός χρήσιμη την εγκατάσταση σταθμού μέτρησης των τοξικών ρύπων στον Ψηλορείτη αν και αναγνωρίζει τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος ενώ σε σχετική ερώτηση αναφορικά με τα πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα και υποβρύχια που καταφθάνουν συνεχώς δήλωσε πως έχει τις επιφυλάξεις του για το κατά πόσο τηρούνται οι κανονισμοί. Για λόγους οικονομίας, όπως έδειξε η εμπειρία της Ιαπωνίας, πολλές φορές το περιβάλλον και οι συνέπειες σε βάρος του, μπαίνουν στο περιθώριο.
Τέλος, αναφέρθηκε και στους ρύπους που παράγουν τα στρατιωτικά αεροπλάνα που περιέχουν στοιχεία επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία. Τώρα, με τον πόλεμο στη Λιβύη και με τη Σούδα να έχει μετατραπεί σε διακομιστικό κέντρο και αυτού του πολέμου, ο κίνδυνος είναι υπαρκτός. Κι αυτό, όχι επειδή κινδυνολογούμε, αλλά επειδή έτσι είναι… Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
«Μπορεί να έχουμε μεταφορά από τον άνεμο, μπορεί να έχουμε μεταφορά από το σύννεφο»
Νίκος Αγγελάκης: Θέλω να σας θέσω τα γεγονότα. Πριν μέρες, η Real News προχώρησε στη δημοσίευση κειμένου σχετικά με την τοξική σκόνη από τη Λιβύη, τώρα που γίνεται πόλεμος εκεί, και ο καθηγητής ατμοσφαιρικής ρύπανσης και αντιρρυπαντικής τεχνολογίας-ατμοσφαιρικών ρύπων του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου κ. Ραψομανίκης είπε ότι υπάρχει πρόβλημα επειδή υπάρχει Κάδμιο και Μόλυβδος από το απεμπλουτισμένο ουράνιο που έχουνε τα βλήματα. Επίσης είπε ότι στην περίπτωση που έχουμε εμπρησμό πετρελαιοπηγής η ρύπανση θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Ανδρέας Θεοφίλου (τέως διευθυντής ερευνών στο Δημόκριτο): Συμφωνώ με τον καθηγητή Ραψομανίκη.
Ν.Α.: Σήμερα όμως, μια τοπική εφημερίδα, φιλοξενεί τις απόψεις του αναπληρωτή καθηγητή του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, Διευθυντή του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικής και Αιωρούμενων Σωματιδίων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Μιχάλης Λαζαρίδης ο οποίος λέει, με δυο κουβέντες, ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος διότι αυτή η διάχυση απεμπλουτισμένου ουρανίου και άλλων στοιχείων γίνεται μόνο σε όριο 15 χιλιομέτρων.
Α.Θ.: Κοιτάχτε να δείτε, γίνεται ως διάχυση, ως απομόνωση δηλαδή, χωρίς ανέμους κλπ – όταν λέω διάχυση εννοώ χωρίς ανέμους – να φτάσει τα 15 χιλιόμετρα. Αλλά φυσάνε ανέμοι! Και παρασύρονται έτσι σωματίδια σε μεγάλες αποστάσεις.  Αφού έρχεται σκόνη από την έρημο, από τη Λιβυκή έρημο, και μετά όταν είναι και βροχή πέφτει σα λάσπη! Πιο συγκεκριμένα, όταν υπάρχει σύννεφο που περνάει από την περιοχή, αυτά τα υλικά μπαίνουνε – οι σκόνες δηλαδή από τις εκρήξεις – στα σταγονίδια του νέφους και τα μεταφέρει αυτά το νέφος. Το καταλαβαίνετε αυτό; Είναι πολύ απλό να το καταλάβει κανείς αυτό. Δε χρειάζεται να είναι πολύ σοφός όσο ένας καθηγητής Περιβαλλοντολογίας.. Μπορεί να έχουμε μεταφορά από τον άνεμο, μπορεί να έχουμε μεταφορά από το σύννεφο, το καταλαβαίνετε μόνοι σας…
«Η σκόνη είναι όχημα και τα σταγονίδια του νέφους είναι πάλι όχημα»
Ν.Α.: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Όμως μας μπερδεύει λίγο ο κ. Καθηγητής. Εδώ είμαστε συνεχώς αποδέκτες της σκόνης αυτής. Κάθε χρόνο. Αλλά φέτος, έχουμε κατά κακή σύμπτωση, περισσότερους νοτιάδες και περισσότερο λάσπη.
Α.Θ.: Κοιτάχτε να δείτε. Η μεταφορά των ρύπων δε γίνεται μόνο με τη διάχυση, μπορεί να γίνει αλλά όχι μόνο από τη διάχυση. Από μόνη της δηλαδή. Μπορεί να γίνει με τους ανέμους, με τα σύννεφα κλπ. Αυτή είναι η συνηθισμένη τους τακτική. Τους μιλάς για ένα και σου μιλάνε για ένα άλλο συγκεκριμένο μέσα στα πολλά άλλα. Λυπάμαι πολύ που λέω αυτά τα πράγματα. Λυπάμαι πάρα πολύ που λέω αυτά τα πράγματα.. Η σκόνη πώς έρχεται από τόσο μακριά; Αφού έρχεται αυτή η σκόνη, δεν κολλάνε πάνω σε αυτή τη σκόνη αυτά τα σωματίδια; Είναι όχημα. Η σκόνη είναι όχημα και τα σταγονίδια του νέφους είναι πάλι όχημα. Είναι απλά πράγματα… Ρωτάμε τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Δεν ξέρω για ποιο λόγο τα λέει αυτά… Εγώ δεν είμαι περιβαλλοντολόγος. Εγώ είμαι ένας πυρηνικός φυσικός. Άρχισα από τη φυσική των πυρηνικών αντιδραστήρων αλλά αυτά τα πράγματα τα ξέρω. Εμείς τα κάναμε και στο πανεπιστήμιο, κάναμε και μετεωρολογία. Δεν ξέρω αν έχει κάνει αυτός ο κύριος μετεωρολογία.
«Η εγκατάσταση σταθμού δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι, αλλά θα είναι χρήσιμο»
Ν.Α.: Δεν το γνωρίζω.
Α.Θ.: Δεν το ξέρω. Τα πράγματα είναι πολύ άπλα. Τώρα, θα άξιζε ο κόπος να γίνουν κάποιες μετρήσεις, αλλά είναι λίγο δύσκολο, δηλαδή, αφού ένα σύννεφο μπορεί να πέσει σ’ ένα μέρος, στον Ψηλορείτη για παράδειγμα και στο άλλο να μην είναι. Καταλαβαίνετε; Είναι δύσκολο ν’ ανιχνευθεί με πειράμματα ενώ είναι προφανές ότι μεταφέρεται. Τώρα, αφού έχει πέσει και τα λοιπά, ψάξτε και βρες την… Πηγαίνανε για να καταλάβετε, εκεί που πέσανε τα βλήμματα να μετρήσουνε, αλλά η σκόνη έφευγε με τους ανέμους! Γιατί πηγαίνανε; Για να κοροϊδέψουνε τον κόσμο; Δεν το ξέρανε ότι μετά μεταφερότανε μακρυά; Οπότε πηγαίνανε, μετά μετρούσανε και λέγανε στον κόσμο: «α… δε βρήκαμε τίποτα!»
Ν.Α.: Ο κ. Ραψομανίκης από το Δημοκρίτειο λέει να εγκατασταθεί ένας σταθμός στον Ψηλορείτη μέτρησης αυτής της σκόνης τοξικών ρύπων διότι υπόλογίζει ότι θα έχουμε και νέα ρεύματα αυτής της κατάστασης.
Α.Θ.: Αφού συνεχίζεται αυτό το πράγμα, είναι χρήσιμο. Η εγκατάσταση σταθμού δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι, αλλά θα είναι χρήσιμο. Μόνο γι’ αυτό, αλλά κοιτάχτε να δείτε, υπάρχουνε και ρύποι που έρχονται από αεροπλάνα. Αυτό είναι ένα ειδικό καύσιμο που χρησιμοποιούν που περιέχει ενώσεις οι οποίες είναι τοξικές. Κι επειδή αυτά τα αεροπλάνα πετάνε σε μεγάλο ύψος, οι ρύποι αυτοί διαχύονται σε αρκετά μεγάλες αποστάσεις.
Ν.Α.: Τώρα εδώ με τη Βάση της Σούδας, καταλαβαίνετε τώρα, με αεροπλάνα από 40 χώρες τι γίνεται.
Α.Θ.: Τα έχουμε ξαναπεί αυτά ότι έχουμε ρύπους από τη βενζίνη των αεροπλάνων η οποία είναι τοξική.
Ν.Α.: Έχουμε περίπου 70% θυροειδή συμπτώματα στην περιοχή μας. Τώρα, το θέμα με τη λάσπη, είναι πως αυτή τη φορά ήταν παχύρευστο.
Α.Θ. Αυτό σημαίνει πως μεταφέρθηκε με σύννεφο μάλλον. Κι ήταν αρκετά φορτωμένο αυτό το σύννεφο οπότε έγινε λάσπη. Δε είναι βέβαια ένδειξη αυτό πως έχει παραπάνω ρύπους από άλλες φορές. Γιατί καταλαβαίνετε, ένα σύννεφο μεταφέρει μια ποσότητα. Η διάχυση είναι, ας το πω, ρίχνεις ένα κόκκο αλατιού μέσα στο νερό και διαχέεται μετά, το βλέπεις σε όλο το νερό. Αυτό είναι διάχυση. Χωρίς να το κουνήσεις. Όταν παρασέρνεται, αυτό λέγεται μεταφορά. Αυτό είναι άλλο πράγμα. Δεν είναι μόνο διάχυση. Εδώ έχουμε και μεταφορά.
«Η πείρα έδειξε ότι για λόγους οικονομίας οι κανονισμοί δεν τηρούνται»
Ν.Α.: Τώρα κ. Θεοφίλου, κάτι άσχετο απ’ αυτό. Έρχονται εδώ, συχνά πυκνά, πυρηνοκίνητα υποβρύχια, αεροπλανοφόρα κλπ, αυτά, ας πούμε, ότι δεν προκαλούνε και μεγάλη ρύπανση ή το αντίθετο;
Α.Θ.: Κοιτάχτε να δείτε, εφόσον τηρούν τους κανονισμούς, προκαλούνε ρύπανση αλλά είναι μικρή. Αλλά η πείρα έδειξε ότι για λόγους οικονομίας οι κανονισμοί δεν τηρούνται. Γι’ αυτό, το κατά πόσο οι αμερικάνοι τηρούν τους κανονισμούς, δε μπορώ να σας διαβεβαιώσω. Μπορώ να σας πω ότι οι Ιάπωνες δεν τους τηρούσανε καθόλου. Παρότι θεωρούμε τους Ιάπωνες ότι είναι πολύ σχολαστικοί με τους κανονισμούς δεν τους τηρούσανε καθόλου. Να σκεφθείτε ότι ενώ κάθε εργάτης εκεί που δουλεύει στους αντιδραστήρες έπρεπε να έχει ένα δοσίμετρο για να μετρά τη ραδιενέργεια, είχανε ένα για κάθε ομάδα, προφανώς για λόγους οικονομίας.
Ν.Α.: Με το ραδιενεργό νερό;
Α.Θ.: Για να σας πω, για λόγους οικονομίας πάλι, ενώ θα μπορούσανε να βάλουνε αυτό το ραδιενεργό νερό που βγαίνει, να το κλείσουνε μέσα μέχρι να πεθάνει το ραδιενεργό ιώδιο, δεν το κάνουνε αυτό το πράγμα. Θα μπορούσανε να κάνουνε αυτό κι αφού πεθάνει το ραδιενεργό ιώδιο, μετά θα μπορούσανε να επεξεργαστούνε αυτό το νερό για να κάτσει στο βυθό, αυτών, ας το πούμε, των βαρελιών, το Κέλσιο και το Στράδιο που υπάρχουνε, που είναι ραδιενεργά και που έχουν χρόνο ζωής μέχρι 40 χρόνια και μετά θα μπορούσανε να πετάξουνε το νερό στη θάλασσα, σχετικά καθαρά. Δεν τα κάνανε αυτά τα πράγματα. Έτσι, τα ρίχνουνε κατευθείαν στη θάλασσα.. Είπανε ότι θα το κάνουνε, αλλά δεν το κάνανε. Είναι θέμα τήρησης των κανονισμών. Δεν είναι πως δεν υπάρχει διέξοδος, υπάρχει διέξοδος. Άντε, πέταξέ το εκεί, τέλειωσες…
ANΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://parallhlografos.wordpress.com

Σχόλια