Οι πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες στην Αυστραλία φαίνεται ότι βοηθούν τους παρασιτικούς γιγάντιους φρύνους του είδους Bufo Marinus να εξαπλωθούν περαιτέρω στα ηπειρωτικά της χώρας. Ο Rick Shine, καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Sydney, ισχυρίζεται πως αρκετοί φρύνοι θα παρασυρθούν από τα νερά των πλημμυρών και όσοι επιζήσουν θα έχουν την ευκαιρία να εγκατασταθούν σε νέες περιοχές, διευρύνοντας την εξάπλωση του εισαγόμενου αυτού είδους.
Ο γιγάντιος φρύνος Cane Toad εισάχθηκε εσκεμμένα στο Queensland της Αυστραλίας, από την Κεντρική Αμερική τη δεκαετία του 1930. Ο σκοπός της εισαγωγής αυτής ήταν η καταπολέμηση των σκαθαριών που επιτίθενται στις καλλιέργειες ζαχαροκάλαμου. Όμως, τότε δεν υπολόγισαν την τεράστια ζημιά που στη συνέχεια υπέστη το οικοσύστημα της περιοχής από αυτόν τον εισβολέα.
Οι τεράστιοι αμερικανικοί φρύνοι μπορούν να ξεπεράσουν το 1,5 κιλό σε βάρος και τρέφονται με οτιδήποτε χωράει στο στόμα τους όπως αρθρόποδα, άλλα αμφίβια, μικρά ερπετά, πτηνά και τρωκτικά!
Επίσης, οι θηρευτές της περιοχής δηλητηριάζονται από τις τοξίνες, που εκκρίνει ο συγκεκριμένος φρύνος, όταν επιχειρήσουν να τον φάνε. Έτσι η εισαγωγή του έχει προκαλέσει τεράστιες βλάβες στους πληθυσμούς των ιθαγενών ειδών, τα οποία κινδυνεύουν μέχρι και με εξαφάνιση, όπου αυτός εξαπλώνεται.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, Rick Shine, από τη δεκαετία του '30 που εισήχθηκε ο γιγάντιος φρύνος έχει παρουσιάσει ταχύτατη εξέλιξη, έτσι ώστε σήμερα ο πληθυσμός της Αυστραλίας να είναι πολύ πιο «αθλητικός» από τους αντίστοιχους πληθυσμούς της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, καλύπτοντας μέχρι και 20πλάσιες αποστάσεις ημερησίως απ' ό,τι οι δεύτεροι.
Σημαντική είναι και η παρατήρηση, ότι και ντόπιοι θηρευτές, όπως τα φίδια, οι κροκόδειλοι και οι δασύουροι, παρουσίασαν εξέλιξη, έτσι ώστε να προσαρμοστούν στην εισβολή, μαθαίνοντας να αποφεύγουν τους φρύνους ή αποκτώντας μερική ανοσία στις τοξίνες του.
Σήμερα στην Αυστραλία γίνονται μεγάλες προσπάθειες για την απαλλαγή του γιγάντιου φρύνου, ενώ υπάρχει και τηλεφωνική γραμμή, προκειμένου οι κάτοικοι να αναφέρουν ό,τι παρατηρούν σχετικά με αυτό το είδος.
Στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε παρόμοια προβλήματα με εισαγόμενα ψάρια γλυκού νερού, αλλά και ερπετά και αμφίβια, όπως οι νεροχελώνες με τα κόκκινα «αυτιά» και οι βουβαλοβάτραχοι.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://www.zougla.gr
Σχόλια