ΚΟΥΒΑΔΕΣ, βούρτσες και αρκετά κιλά λευκού χρώματος είναι τα όπλα μιας ομάδας Περουβιανών που προσπαθούν να «αναβιώσουν» τον εξαφανισμένο από χρόνια παγετώνα Chalon Sombrero, στην περιοχή των Ανδεων στα νότια της χώρας, βάφοντας με λευκό χρώμα τμήματα του βουνού.
Το εγχείρημα της ομάδας σίγουρα ακούγεται περίεργο και η μέθοδος ανορθόδοξη, όμως ο σκοπός τους είναι άκρως οικολογικός, καθώς με τον τρόπο αυτό ευελπιστούν να μειώσουν την επιφανειακή θερμοκρασία στην περιοχή, η οποία έχει ανέβει κατά πολλούς βαθμούς Κελσίου τα τελευταία χρόνια, με απώτερο στόχο τμήματα του παγετώνα να δημιουργηθούν ξανά.
Με τα λάμα
Ντυμένοι με κατάλληλες στολές, ο ιθύνων νους Εντουάρντο Γκολντ και τέσσερις ακόμη εργάτες που ζουν σε ένα χωριό στους πρόποδες του βουνού, μεταφέρουν το λευκό χρώμα με τη βοήθεια των λάμα και ανηφορίζουν κάθε μέρα σε υψόμετρο 5.000 μέτρων για να ντύσουν στα λευκά τα πετρώματα στην πλαγιά του βουνού.
Μέχρι σήμερα, η ομάδα έχει καλύψει έκταση 30.000 τετραγωνικών μέτρων και στόχος είναι μέσα στα επόμενα δύο χρόνια να βάψουν τρεις κορυφές στην ευρύτερη περιοχή, έκτασης 700.000 τετραγωνικών μέτρων.
Η ιδέα γεννήθηκε στο μυαλό του Ε. Γκολντ το 2008, χρονιά που ίδρυσε την οργάνωση «Παγετώνες του Περού». Υστερα από έναν χρόνο, το πρόγραμμά του επελέγη για χρηματοδότηση μαζί με άλλα 26 προγράμματα από την Παγκόσμια Τράπεζα, στο πλαίσιο του διαγωνισμού «100 ιδέες για τη σωτηρία του πλανήτη».
Μέχρι τη βράβευσή του από την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία στήριξε την ιδέα του με 100.000 δολάρια, η χρηματοδότηση του έργου στηριζόταν αποκλειστικά σε δωρεές.
Η εικόνα πέντε ανδρών που ασπρίζουν την πλαγιά ενός βουνού στη μέση τού πουθενά μπορεί να φαίνεται εξωπραγματική, όμως το σκεπτικό της, όπως υποστηρίζει μέρος της επιστημονικής κοινότητας αλλά και ο ίδιος ο Γκολντ, δεν έχει σαθρά θεμέλια, καθώς στηρίζεται στο φαινόμενο της λευκαύγειας ή άλβεδο (albedo).
Σύμφωνα με αυτό, μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας «προσκρούει» στο λευκό χρώμα των βουνών -όπως ακριβώς συμβαίνει με το χιόνι- και ένα ποσοστό του αντανακλάται στο Διάστημα.
Χωρίς αυτό το φυσικό φαινόμενο, οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι η Γη θα ήταν περίπου μισό βαθμό πιο ζεστή σε σχέση με σήμερα. Βάφοντας με λευκό χρώμα τα σκουρόχρωμα πετρώματα του βουνού, η ποσότητα της ηλιακής ενέργειας που απορροφάται από το έδαφος είναι κατά πολύ μικρότερη, ενώ μεγάλο ποσοστό της αντανακλάται, με αποτέλεσμα η επιφανειακή θερμοκρασία να μειώνεται.
«Ελπίζουμε να ελαττώσουμε την επιφανειακή θερμοκρασία των πετρωμάτων από 20ο C στους 5ο C. Αν τα καταφέρουμε, ο παγετώνας θα αρχίσει να δημιουργείται και πάλι. Η περιοχή μας, που πλήττεται από ανυδρία, θα αποκτήσει ξανά υδάτινους πόρους.
Η προσπάθειά μας, όμως, δεν βοηθά μόνο το περιβάλλον -καθώς έχουμε ήδη δημιουργήσει αρκετές θέσεις εργασίας- και στο μέλλον, εφόσον τα καταφέρουμε, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε χιλιάδες ακόμη», δήλωσε ο Γκολντ.
Το εγχείρημα του Ε. Γκολντ έχει βρει πολλούς επικριτές, όμως ο ίδιος είναι σίγουρος πως με το τέλος της προσπάθειας θα βάλει τα γυαλιά σε όσους τώρα αμφιβάλλουν για τη μέθοδο που ακολουθεί.
Ωστόσο, παραδέχεται πως η ιδέα είναι παράτολμη και δικαιολογεί όσους τον αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό. Ενας απ’ αυτούς είναι ο Αντι Ρίντζγουελ από το Τμήμα Γεωγραφικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μπρίστολ, ο οποίος σχολίασε ότι θα χρειαστούν πολλά χρόνια μέχρι να σιγουρευτούμε πως το πείραμα είχε αξιόλογα αποτελέσματα.
Αντίθετος στο πρόγραμμα είναι ο υπουργός περιβάλλοντος του Περού, Αντόνιο Μπρακ, ο οποίος μάλιστα το αποκάλεσε εντελώς ανούσιο, σε αντίθεση με τον διευθυντή του Τμήματος Παγετώνων στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Τζόναθαν Μπάμπερ, που δήλωσε πως το εγχείρημα δεν είναι καθόλου παράλογο, μόνο που θα χρειαστεί να χρωματιστούν πολύ μεγάλες επιφάνειες.
Ωστόσο, ο Γκολντ, παρά την κριτική που έχει δεχτεί, παραμένει απτόητος και δηλώνει πως επόμενο βήμα -σε περίπτωση που η ομάδα του τα καταφέρει- είναι η δημιουργία ενός συστήματος εξαγοράς «ψύχους» παρόμοιο μ’ αυτό της εξαγοράς ρύπων, το οποίο -σύμφωνα με τον ίδιο- θα δημιουργήσει μια σταθερή πηγή εισοδήματος και θα επιτρέψει την πραγματοποίηση παρόμοιων έργων και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Το παράδειγμα της Αλμερίας
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ της λευκάγειας είναι αυτό που βοήθησε την πόλη της Αλμερίας να κατεβάσει τις θερμοκρασίες στην περιφέρεια της. Η Αλμερία άρχισε να ασφυκτιά από τη δεκαετία του ’70, καθώς οι εγκαταστάσεις θερμοκηπίων γύρω από την πόλη έφτασαν να καλύπτουν έκταση 30.000 εκταρίων.
Χωρίς να έχει μείνει σπιθαμή εδάφους ελεύθερη, ο δήμος αποφάσισε να βάψει με λευκό χρώμα τις σκεπές των θερμοκηπίων ώστε να αντανακλούν το φως, οι εγκαταστάσεις να απορροφούν λιγότερη θερμότητα και η μέση θερμοκρασία να μειωθεί.
Το 2008, το πανεπιστήμιο της πόλης ανέφερε σε έκθεσή του πως στην ευρύτερη περιοχή η μέση θερμοκρασία μειώθηκε κατά 0,3ο C, σε διάστημα από το 1983 έως το 2006, σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα όπου η θερμοκρασία στο ίδιο διάστημα αυξήθηκε κατά 0,5ο C.
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΣΙΜΙΤΣΙΑΔΗ
Το εγχείρημα της ομάδας σίγουρα ακούγεται περίεργο και η μέθοδος ανορθόδοξη, όμως ο σκοπός τους είναι άκρως οικολογικός, καθώς με τον τρόπο αυτό ευελπιστούν να μειώσουν την επιφανειακή θερμοκρασία στην περιοχή, η οποία έχει ανέβει κατά πολλούς βαθμούς Κελσίου τα τελευταία χρόνια, με απώτερο στόχο τμήματα του παγετώνα να δημιουργηθούν ξανά.
Με τα λάμα
Ντυμένοι με κατάλληλες στολές, ο ιθύνων νους Εντουάρντο Γκολντ και τέσσερις ακόμη εργάτες που ζουν σε ένα χωριό στους πρόποδες του βουνού, μεταφέρουν το λευκό χρώμα με τη βοήθεια των λάμα και ανηφορίζουν κάθε μέρα σε υψόμετρο 5.000 μέτρων για να ντύσουν στα λευκά τα πετρώματα στην πλαγιά του βουνού.
Μέχρι σήμερα, η ομάδα έχει καλύψει έκταση 30.000 τετραγωνικών μέτρων και στόχος είναι μέσα στα επόμενα δύο χρόνια να βάψουν τρεις κορυφές στην ευρύτερη περιοχή, έκτασης 700.000 τετραγωνικών μέτρων.
Η ιδέα γεννήθηκε στο μυαλό του Ε. Γκολντ το 2008, χρονιά που ίδρυσε την οργάνωση «Παγετώνες του Περού». Υστερα από έναν χρόνο, το πρόγραμμά του επελέγη για χρηματοδότηση μαζί με άλλα 26 προγράμματα από την Παγκόσμια Τράπεζα, στο πλαίσιο του διαγωνισμού «100 ιδέες για τη σωτηρία του πλανήτη».
Μέχρι τη βράβευσή του από την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία στήριξε την ιδέα του με 100.000 δολάρια, η χρηματοδότηση του έργου στηριζόταν αποκλειστικά σε δωρεές.
Η εικόνα πέντε ανδρών που ασπρίζουν την πλαγιά ενός βουνού στη μέση τού πουθενά μπορεί να φαίνεται εξωπραγματική, όμως το σκεπτικό της, όπως υποστηρίζει μέρος της επιστημονικής κοινότητας αλλά και ο ίδιος ο Γκολντ, δεν έχει σαθρά θεμέλια, καθώς στηρίζεται στο φαινόμενο της λευκαύγειας ή άλβεδο (albedo).
Σύμφωνα με αυτό, μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας «προσκρούει» στο λευκό χρώμα των βουνών -όπως ακριβώς συμβαίνει με το χιόνι- και ένα ποσοστό του αντανακλάται στο Διάστημα.
Χωρίς αυτό το φυσικό φαινόμενο, οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι η Γη θα ήταν περίπου μισό βαθμό πιο ζεστή σε σχέση με σήμερα. Βάφοντας με λευκό χρώμα τα σκουρόχρωμα πετρώματα του βουνού, η ποσότητα της ηλιακής ενέργειας που απορροφάται από το έδαφος είναι κατά πολύ μικρότερη, ενώ μεγάλο ποσοστό της αντανακλάται, με αποτέλεσμα η επιφανειακή θερμοκρασία να μειώνεται.
«Ελπίζουμε να ελαττώσουμε την επιφανειακή θερμοκρασία των πετρωμάτων από 20ο C στους 5ο C. Αν τα καταφέρουμε, ο παγετώνας θα αρχίσει να δημιουργείται και πάλι. Η περιοχή μας, που πλήττεται από ανυδρία, θα αποκτήσει ξανά υδάτινους πόρους.
Η προσπάθειά μας, όμως, δεν βοηθά μόνο το περιβάλλον -καθώς έχουμε ήδη δημιουργήσει αρκετές θέσεις εργασίας- και στο μέλλον, εφόσον τα καταφέρουμε, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε χιλιάδες ακόμη», δήλωσε ο Γκολντ.
Το εγχείρημα του Ε. Γκολντ έχει βρει πολλούς επικριτές, όμως ο ίδιος είναι σίγουρος πως με το τέλος της προσπάθειας θα βάλει τα γυαλιά σε όσους τώρα αμφιβάλλουν για τη μέθοδο που ακολουθεί.
Ωστόσο, παραδέχεται πως η ιδέα είναι παράτολμη και δικαιολογεί όσους τον αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό. Ενας απ’ αυτούς είναι ο Αντι Ρίντζγουελ από το Τμήμα Γεωγραφικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μπρίστολ, ο οποίος σχολίασε ότι θα χρειαστούν πολλά χρόνια μέχρι να σιγουρευτούμε πως το πείραμα είχε αξιόλογα αποτελέσματα.
Αντίθετος στο πρόγραμμα είναι ο υπουργός περιβάλλοντος του Περού, Αντόνιο Μπρακ, ο οποίος μάλιστα το αποκάλεσε εντελώς ανούσιο, σε αντίθεση με τον διευθυντή του Τμήματος Παγετώνων στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Τζόναθαν Μπάμπερ, που δήλωσε πως το εγχείρημα δεν είναι καθόλου παράλογο, μόνο που θα χρειαστεί να χρωματιστούν πολύ μεγάλες επιφάνειες.
Ωστόσο, ο Γκολντ, παρά την κριτική που έχει δεχτεί, παραμένει απτόητος και δηλώνει πως επόμενο βήμα -σε περίπτωση που η ομάδα του τα καταφέρει- είναι η δημιουργία ενός συστήματος εξαγοράς «ψύχους» παρόμοιο μ’ αυτό της εξαγοράς ρύπων, το οποίο -σύμφωνα με τον ίδιο- θα δημιουργήσει μια σταθερή πηγή εισοδήματος και θα επιτρέψει την πραγματοποίηση παρόμοιων έργων και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Το παράδειγμα της Αλμερίας
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ της λευκάγειας είναι αυτό που βοήθησε την πόλη της Αλμερίας να κατεβάσει τις θερμοκρασίες στην περιφέρεια της. Η Αλμερία άρχισε να ασφυκτιά από τη δεκαετία του ’70, καθώς οι εγκαταστάσεις θερμοκηπίων γύρω από την πόλη έφτασαν να καλύπτουν έκταση 30.000 εκταρίων.
Χωρίς να έχει μείνει σπιθαμή εδάφους ελεύθερη, ο δήμος αποφάσισε να βάψει με λευκό χρώμα τις σκεπές των θερμοκηπίων ώστε να αντανακλούν το φως, οι εγκαταστάσεις να απορροφούν λιγότερη θερμότητα και η μέση θερμοκρασία να μειωθεί.
Το 2008, το πανεπιστήμιο της πόλης ανέφερε σε έκθεσή του πως στην ευρύτερη περιοχή η μέση θερμοκρασία μειώθηκε κατά 0,3ο C, σε διάστημα από το 1983 έως το 2006, σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα όπου η θερμοκρασία στο ίδιο διάστημα αυξήθηκε κατά 0,5ο C.
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΣΙΜΙΤΣΙΑΔΗ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
http://www.real.gr
Σχόλια