 |
Κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα αυξάνοντας κατά 4 βαθμούς Κελσίου τη θερμοκρασία νερού μέσα σε δεξαμενές, στις οποίες είχαν τοποθετήσει και πλαγκτόν. Ο αριθμός δεν είναι τυχαίος, καθώς κατά τόσους βαθμούς υπολογίζεται ότι θα ανεβεί τις επόμενες δεκαετίες η θερμοκρασία κάποιων ποταμών και λιμνών. Οι παρατηρήσεις τους εμπνέουν προβληματισμό, καθώς οποιαδήποτε αλλαγή στο πλαγκτόν εύλογα ενδέχεται να επηρεάσει και οποιαδήποτε άλλη μορφή ζωής στο περιβάλλον τους. Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (Queen Mary) Δρ. Γκαμπριέλ Υβόν-Ντυροσέ εξηγεί ότι πριν την άνοδο της θερμοκρασίας, στην κοινότητα φυτοπλαγκτόν κυριαρχούσαν μεγάλοι αυτότροφοι οργανισμοί (αυτοί δηλαδή που φωτοσυνθέτουν). Όταν όμως οι ερευνητές αύξησαν τη θερμοκρασία στο δοχείο, διαπίστωσαν ότι στο σύστημα «επικράτησαν» μικρότεροι αυτότροφοι οργανισμοί με χαμηλότερη βιομάζα. Αυτή η αλλαγή «έχει πολύ σημαντικές συνέπειες για τη σταθερότητα των δικτύων τροφής του πλαγκτού», καθώς «σημαίνει ότι η διανομή βιομάζας μεταξύ φυτών και ζώων άλλαξε από... μια κατάσταση, στην οποία τα καταναλώνουν πολλά φυτά και λιγότερα ζώα σε μια «ανάποδη πυραμίδα», στην οποία έχουμε μικρότερη φυτική βιομάζα και μεγαλύτερη ζωϊκή βιομάζα». Αυτά τα συστήματα μακροπρόθεσμα αποδεικνύονται λιγότερα σταθερά. Με απλά λόγια, μια αύξηση της θερμοκρασίας θα σήμαινε διατάραξη των ισορροπιών σε τέτοιο βαθμό που το οικοσύστημα θα κινδύνευε ακόμη και με κατάρρευση, κάτι ωστόσο που μένει να αποδειχθεί μέσω περαιτέρω έρευνας. ΟΗΕ: «καμπανάκι» για την απώλεια της βιοποικιλότητας σε ποτάμια, λίμνες, υδροβιότοπους Την ίδια ώρα, μια δεύτερη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών και του οργανισμού WorldFish Center κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την απώλεια της βιοποικιλότητας στα υδάτινα περιβάλλοντα. Προειδοποιεί ότι η καταστροφή ποταμών, υδροβιότοπων και λιμνών απειλεί να αποσταθεροποιήσει την ποικιλότητα των ψαριών του γλυκού νερού, θέτοντας σε κίνδυνο την επισιτιστική ασφάλεια και το εισόδημα 60 εκατομμυρίων ανθρώπων που εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από αυτά. Στην έκθεση, που δημοσιοποιήθηκε στο περιθώριο της συνόδου του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, επισημαίνεται πως παρότι η παραγωγή ψαριών στην Ασία και στην Αφρική έχει σε γενικές γραμμές αυξηθεί τα τελευταία 40 χρόνια, σε άλλες περιοχές παρέμεινε στάσιμη ή μειώθηκε, εξαιτίας και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στο Βόλγα –εξαιτίας των φραγμάτων- και στις αφρικανικές λίμνες Μαλάουι και Μαλόμπε, κυρίως λόγω της υπεραλίευσης. Οι ερευνητές επισημαίνουν την ανάγκη τα φυσικά αυτά οικοσυστήματα να προστατευθούν από την καταστροφή, διαφορετικά η αντικατάστασή τους θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη και δαπανηρή υπόθεση. ΠΗΓΗ http://www.medinfo.gr |
Σχόλια