Τρέμε Νιαγάρα: Καταρράκτες Ιγκουασού.

Το Εθνικό Πάρκο του Ιγκουασού, με τους ομώνυμους καταρράκτες, 275 τον αριθμό, εκτός από φυσικό σύνορο μεταξύ Βραζιλίας και Αργεντινής, είναι και διάσημο τουριστικό αξιοθέατο αλλά κι ένα τροπικό δάσος μεγάλης βιοποικιλότητας και υψηλής προστασίας
Της ΤΟΥΣΑΣ ΖΑΠΠΑ
Την πρώτη φορά που τους είχε αντικρίσει η Ελενορ Ρούζβελτ, είχε αναφωνήσει «Καημένε Νιαγάρα».
Και είναι αλήθεια ότι οι καταρράκτες Ιγκουασού, σε σύγκριση με το αντίστοιχο σύμπλεγμα του ποταμού Νιαγάρα, είναι τέσσερις φορές μεγαλύτεροι σε πλάτος και 30 μέτρα πιο ψηλοί, ενώ η ποσότητα του νερού τους κατά την καλοκαιρινή περίοδο είναι διπλάσια. Εξ ου και η ονομασία τους στην τοπική διάλεκτο των Γκουαράνι, που σημαίνει «Μεγάλο νερό». Και πραγματικά έτσι είναι, καθώς πρόκειται για ένα συναρπαστικό θέαμα από 275 ορμητικούς καταρράκτες που έχουν πλάτος περίπου 4 χλμ. και ύψος 80 ή και 90 μέτρα σε ορισμένα σημεία.
Κύριος «αίτιος» αυτού του φαινομένου είναι ο Ιγκουασού, ο ποταμός που ξεκινά από την οροσειρά της Θάλασσας (Serra do Mar), κοντά στις ακτές της Βραζιλίας στον Ατλαντικό, και διασχίζει 1.320 χιλιόμετρα μέχρι να φτάσει στη βραζιλιάνικη πλευρά του τροπικού δάσους. Εκεί, συναντά τον Παρανά, γιγαντώνεται και με την προσθήκη 30 μικρότερων ποταμών ρέει ορμητικά, δημιουργώντας ένα φυσικό σύνορο ανάμεσα στη Βραζιλία και την Αργεντινή. Ταυτόχρονα, τα 1.500 κυβικά μέτρα νερού το δευτερόλεπτο που χύνονται με ορμή, δημιουργούν τεράστια σύννεφα ατμού και χιλιάδες ουράνια τόξα. Οσο για τον ήχο στην κατάληξή τους, αυτός είναι εκκωφαντικός, με τη λευκή άβυσσο που σχηματίζουν από κάτω να μοιάζει απειλητική...
Ενα πάρκο σε δύο χώρες
Ο Ισπανός Αλβάρ Νούνες Καμπέλα ντε Βάκα, οδηγώντας μια ομάδα στρατιωτών, το 1542, ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που αντίκρισε το εντυπωσιακό αυτό φυσικό φαινόμενο. Τους ονόμασε «Καταρράκτες της Παρθένου Μαρίας», αλλά με το πέρασμα του χρόνου το «Μεγάλο νερό», όνομα που έδωσαν οι ιθαγενείς, επικράτησε τελικά. Σήμερα, οι διάσημοι καταρράκτες βρίσκονται εκεί που οι δύο χώρες, Βραζιλία και Αργεντινή, συναντιούνται με την Παραγουάη. Το 85% των καταρρακτών ανήκει στην Αργεντινή (επαρχία Μισιόνες), ωστόσο το υπόλοιπο 15% που βρίσκεται στη Βραζιλία (επαρχία Παρανά) είναι το πλέον εντυπωσιακό, μια και προσφέρει πανοραμική θέα σε δεκάδες μικρούς ανεξάρτητους καταρράκτες. Σε αυτούς μπορείτε να φτάσετε είτε από την πόλη Puerto Iguazu της πρώτης είτε από τη Foz do Iguazu της δεύτερης. Και οι δύο διαδρομές οδηγούν προς το Εθνικό Πάρκο Ιγκουασού (για την ακρίβεια δύο Εθνικά Πάρκα, ένα αργεντίνικο και ένα βραζιλιάνικο), που έχει ανακηρυχθεί Τόπος Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO, για την ξεχωριστή βιοποικιλότητά του.
Πρόκειται για 185.000 εκτάρια προστατευόμενου τροπικού δάσους. Είναι το πιο σημαντικό οικοσύστημα όλης της περιοχής, στην ουσία ένα μεγάλο τροπικό δάσος που αποτελεί καταφύγιο για εκατοντάδες είδη' ζώων και φυτών, γνωστών και μη στον υπόλοιπο κόσμο, όπως ιαγουάρους και λεοπαρδάλεις. Εδώ συναντώνται περίπου 2.000 είδη φυτών, 450 είδη πουλιών, 257 είδη πεταλούδας, 41 φιδιών, 80 θηλαστικών και 5 διαφορετικές οικογένειες αιλουροειδών. Τζάγκουαρ, κοατί (ένα παμφάγο ενδημικό τρωκτικό) είναι κάποια από τα είδη που προστατεύονται και μελετώνται στην περιοχή, με μόνο το 0,3% της συνολικής έκτασής της ανοικτό για τους επισκέπτες. Οσον αφορά τις γύρω εκτάσεις, αυτές ως επί το πλείστον είναι αγροτικές.
Το οικολογικό τρένο
Το τροπικό δάσος και οι καταρράκτες του Ιγκουασού ανήκαν σε ιδιώτες μέχρι το 1916, όταν ο Βραζιλιάνος Αλμπέρτο Σάντος Ντιμόν, μαγεμένος από την περιοχή, ζήτησε από την κυβέρνηση να την κάνει δημόσιο κτήμα. Ετσι η Βραζιλία δημιούργησε την πρώτη προστατευόμενη περιοχή, στην οποία αργότερα προστέθηκαν κι άλλες εκτάσεις κι από τις δύο χώρες.
Σήμερα, ο καλύτερος τρόπος να επισκεφτείτε το Ιγκουασού είναι το Tren Ecologico de la Selva, το οικολογικό τρένο που πηγαίνει μέσα στο τροπικό δάσος, σε μια περιοχή του Πάρκου, στην πλευρά της Αργεντινής. Εχει κατασκευαστεί στην Αγγλία, ειδικά για το συγκεκριμένο πάρκο, από μια εταιρεία που ειδικεύεται σε αυτό τον τομέα και έχει εξοπλίσει πολλά στην Ασία και την Ευρώπη. Οι δημιουργοί του έλαβαν υπόψη τους για την κατασκευή του τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του δάσους αλλά και τις συνθήκες καιρού που επικρατούν εκεί. Κινείται με αέριο (με ένα μηχανικό σύστημα για μικρότερη επιβάρυνση στο περιβάλλον) και πηγαίνει με 20 χλμ. την ώρα, για να μην τραυματίσει κανένα άγριο ζώο αλλά και για να απολαύσουν οι επιβάτες του τη διαδρομή.
Μια γάτα υπό προστασία
Οι ιθαγενείς δεν τολμούν να προφέρουν το όνομά του, γιατί λένε ότι, όταν το «επικαλείσαι» εμφανίζεται και η παρουσία του συνδέεται με δεκάδες μύθους και ιστορίες. Το αποκαλούν «αληθινά άγριο ζώο» και το Yaguarete (Panthera onca, το τζάγκουαρ) είναι από τα πιο δυνατά και όμορφα ζώα της περιοχής. Εξαιρετικός κολυμβητής (χνάρια του βρίσκονται συχνά στις όχθες των ποταμών) και εξίσου καλός αναρριχητής, αγαπά τη μοναξιά και η φωνή του μπορεί να ακουστεί εκατοντάδες μέτρα μακριά. Τρέφεται με μεγάλα και μικρότερα ζώα και, όταν σκοτώνει το θύμα του, το φυλάει σε ασφαλές μέρος για να έχει φαγητό για αρκετές μέρες.
Στο Πάρκο του Ιγκουασού έχει εφαρμοστεί, από το 1990, ένα Σχέδιο Προστασίας του τζάγκουαρ. Το «Iguassu Carnivore Project» έχει δημιουργηθεί από τη ΜΚΟ «Pro-Carnivores» με στόχο την προστασία και τη μελέτη των άγριων ζώων του τροπικού δάσους. Οι ερευνητές έχουν δημιουργήσει ένα δίκτυο 36 σταθμών παρακολούθησης με 72 κάμερες, για να ελέγχουν τον πληθυσμό των τζάγκουαρ και των άλλων αιλουροειδών. Αυτήν τη στιγμή υπολογίζεται ότι υπάρχουν 50 - 60 άτομα στην περιοχή, με κύριο εχθρό τους τον άνθρωπο. Και η ανάγκη προστασίας τους είναι άμεση.
Info:
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ
Υπάρχουν πτήσεις από την Αργεντινή και τη Βραζιλία για την περιοχή των καταρρακτών. Οι δύο πόλεις που βρίσκονται πιο κοντά στο πάρκο είναι το Puerto Iguazu (μια κωμόπολη 30.000 κατοίκων) στην Αργεντινή και το Foz do Iguazu (μια μεγαλούπολη 300.000 κατοίκων) στη Βραζιλία. Από την Αθήνα μπορείτε να πετάξετε για το Μπουένος Αϊρες και από εκεί με άλλη πτήση να μεταβείτε στο Puerto Iguazu, ενώ, αν θέλετε να φτάσετε εκεί μέσω Βραζιλίας, τότε πάρτε μια πτήση προς Σάο Πάολο ή Ρίο ντε Τζανέιρο κι από εκεί μια άλλη για το Foz do Igua�u.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ
Η πιο κατάλληλη εποχή να επισκεφτείτε το Ιγκουασού είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο. Το καλοκαίρι έχει μεν ζέστη και υγρασία αλλά και το περισσότερο νερό που κάνει ακόμα πιο εντυπωσιακό το θέαμα στους καταρράκτες. Αν πάλι ο δρόμος σάς φέρει εκεί το χειμώνα, θα απογοητευτείτε ελαφρώς, μια και η ποσότητα του νερού είναι εμφανώς λιγότερη.
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Ξενοδοχεία όλων των κατηγοριών βρίσκονται τόσο από την πλευρά της Αργεντινής όσο κι από αυτή της Βραζιλίας. Δύο πεντάστερα βρίσκονται μέσα στο Εθνικό Πάρκο. Το ένα είναι το «Sheraton International Iguazu Resort» (www.starwoodhotels.com/sheraton) στην Αργεντινή και το άλλο είναι το «Hotel dos Cataratas» (www.hotel doscataratas.com και www.orient-express.com ) στη Βραζιλία. Από εκεί και πέρα ενδεικτικά αναφέρουμε και το «Hotel Cataratas» (www.hotelcataratas.com) στην Αργεντινή και το «Hotel Harbor Colonial» (www.harborhotels.com.br) στη Βραζιλία.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ
•   Το «Λαρύγγι του Διαβόλου» (La Garganta del Diablo). Θεωρείται ο σούπερ σταρ καταρράκτης του Ιγκουασού και από το παρατηρητήριο, όπου φτάνετε με ειδικό ανελκυστήρα, η θέα είναι εκπληκτική. Εκατομμύρια τόνοι νερού, περίπου 1.500 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο, πέφτουν από ύψος 85 μέτρων σε ένα πεταλοειδές άνοιγμα. Εδώ συγκεντρώνονται 14 ξεχωριστοί καταρράκτες και δημιουργούν τον πιο ισχυρό (σε επίπεδο όγκου νερού ανά δευτερόλεπτο) καταρράκτη σε ολόκληρο τον κόσμο. Το πλάτος του πετάλου φτάνει τα 150 μέτρα και το μήκος του τα 700, δύο τρίτα των οποίων βρίσκονται σε αργεντίνικο έδαφος.
•   Το «Yvira Reta», γνωστό και ως «Visitor Centre». Ενα οικολογικό μουσείο, στην πλευρά της Αργεντινής, αφιερωμένο στη βιοποικιλότητα της περιοχής. Είναι ανοικτό όλες τις μέρες, από το πρωί μέχρι το απόγευμα, ανάλογα με την εποχή.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Μία ημέρα δεν αρκεί για να δει κανείς το πάρκο, γι' αυτό φροντίστε ώστε η παραμονή σας εκεί να είναι τουλάχιστον διήμερη. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τα sites: www.iguazuargentina.com www.iguasufallstour.com
ΠΗΓΗ
http://www.kathimerini.gr

Σχόλια